Πριν ξεκινήσω να παραθέτω τον χειμαρρώδη πιθανών ακατάληπτων και σχεδόν με βεβαιότητα λανθασμένων πληροφοριών και υποθέσεων να σας δηλώσω ότι ουδέποτε δήλωσα φυσικός η φιλόσοφος της φυσικής.
Συγχωρήστε με λοιπόν όσοι καταλαβαίνετε το τι γράφω και τα θεωρείτε ανόητα και λανθασμένα ( σκεφτείτε μόνο ότι σε ένα κόσμο άπειρων δυνατοτήτων, κάπου, ίσως σε ένα άλλο σύμπαν, να έχω δίκιο ;) ) ενώ για εσάς που αρχίσατε τώρα να ασχολείστε με την κβαντική φυσική καλύτερα να αναζητήσετε άλλες πήγες για την ενημέρωση σας.
Με γοητεύει η ανάλυση του κόσμου όπως αυτή επιχειρείτε από την σύγχρονη φυσική, έχω διαβάσει αρκετά τα τελευταία χρόνια για τον κβαντισμένο μικρόκοσμο μας και της απίθανα ακατάληπτες ιδιότητες του.
Τηλεμεταφορά , συσχετισμός σωματιδίων, άχρονη μεταφορά μπρος και πίσω στον χρόνο και άλλα μαγικά που συμβαίνουν, και έχουν αποδειχθεί, στον μικρόκοσμο μας και πολύ πιθανών στον μακρόκοσμο με τρόπο που αδυνατούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας.
Η δίκη μου σκέψη (και όχι μαθηματική η άλλου τύπου απόδειξη) σε όλα αυτά είναι ότι όλες οι παραπάνω ιδιότητες του μικρόκοσμου και η παραδοξότητα του ομαλοποιείτε αν σταματήσουμε να σπάμε τα σωματίδια σε κβαντικές καταστάσεις και δεχτούμε ότι απλά ταλαντευτούν ως κύμα μεταξύ άπειρων συμπάντων.
Αυτό θα εξηγούσε τον κυματοσωματιδιακό δυϊσμό, δηλαδή ότι όλα τα φυσικά σωματίδια έχουν και κυματική συμπεριφορά παράλληλα με τη σωματιδιακή. Είναι σωματίδια και κύματα ταυτόχρονα. Αυτό έχει αποδειχθεί με το πείραμα της διπλής σχισμής.
Η δίκη μου σκέψη (και όχι μαθηματική η άλλου τύπου απόδειξη) σε όλα αυτά είναι ότι όλες οι παραπάνω ιδιότητες του μικρόκοσμου και η παραδοξότητα του ομαλοποιείτε αν σταματήσουμε να σπάμε τα σωματίδια σε κβαντικές καταστάσεις και δεχτούμε ότι απλά ταλαντευτούν ως κύμα μεταξύ άπειρων συμπάντων.
Αυτό θα εξηγούσε τον κυματοσωματιδιακό δυϊσμό, δηλαδή ότι όλα τα φυσικά σωματίδια έχουν και κυματική συμπεριφορά παράλληλα με τη σωματιδιακή. Είναι σωματίδια και κύματα ταυτόχρονα. Αυτό έχει αποδειχθεί με το πείραμα της διπλής σχισμής.
Ως γνωστό ακόμη και ένα μεμονωμένο φωτόνιο εάν περάσει μέσα από δυο σχισμές εμφανίζει κροσσους συμβολής, αυτό αποδεικνύει την κυματιδιακή φύση του, εκτός εάν... αποφασίσουμε να κοιτάξουμε πως περνάει το σωματίδιο (πιο σωστά το κβάντο του φωτός - φωτόνιο) μέσα από τις σχισμές τότε η εικόνα που παρουσιάζετε στην οθόνη πίσω από τις σχισμές είναι αυτή που περιμένει κάνεις αν πετάει μικροσκοπικά μπαλάκια (σωματίδια) μέσα από μια σχισμή...
Η επικρατέστερη "εξήγηση" είναι ότι με την παρέμβαση του παρατηρητή τα παρελθόν αλλάζει, και το φωτόνιο, γνωρίζοντας το μέλλον αποφασίζει να μην συμπεριφερθεί σαν κύμα.
Αυτό που εγώ προτείνω σαν εξήγηση είναι ότι με την παρέμβαση του παρατηρητή δημιουργείτε μια παρεμβολή και ένα στάσιμο κύμα μεταξύ της συχνότητας ταλάντωσης της παρατήρησης και του φωτονίου.
Το φωτόνιο συνεχίζει να ταλαντούτε στην συχνότητα του κύματος του επιλέγοντας όμως τον ευκολότερο δρόμο που είναι η συστροφή του σε άλλο μοτίβο συμπάντων.
Εντάξει το παραπάνω είναι ακατάληπτο ακόμη και από έμενα, ψάχνω ακόμη να βρω τον καλύτερο τρόπο να διατυπώσω την σκέψη μου, αλλά αυτό που χονδρικά πιστεύω είναι ότι τα σωματίδια πάντα και σε κάθε περίπτωση είναι κύματα που είναι είτε εγκάρσια (όποτε και εμφανίζονται ως κβάντα, σωματίδια) είτε σε παραλληλία με το δικό μας σύμπαν όποτε και εμφανίζονται ως κύματα...
Αυτά και θα επανέλθω με περισσότερα, τρελλά... :)
